30 Augustus onze 2e dag

We zijn vandaag via de Wild Atlantic Way gereden die gaat langs de kust en daar kwamen we diverse mooie uitkijkpunten tegen. Waar ons fototoestel en de filmcamera weer overuren moesten draaien. Als eerste zijn we gestopt bij de Old Head Signal Tower wat een museum is, en over de ondergang van het schip de Lusitania gaat.
Op 7 mei 1915 werd het schip tijdens een reis van New York naar Liverpool door de Duitsers tot zinken gebracht in de Atlantische Oceaan, voor de kust van Kinsale, tijdens de duikboten oorlog. De Duitse onderzeeër U 20 had met een torpedo een gat geschoten in de stuurboord boeg van de Lusitania; kort daarop volgde nog een explosie. Het schip zonk in slechts 18 minuten. Daardoor kon slechts een beperkt aantal sloepen tijdig te water worden gelaten, wat fataal werd voor de meeste passagiers en bemanningsleden.
Volgens de meest waarschijnlijke gegevens kwamen 1.198 van de 1.962 opvarenden om het leven, waaronder 128 Amerikaanse staatsburgers.
Het was mooi opgezet en de mensen die ons opvingen wisten er veel over te vertellen. Zo was er een mooie plaquette die langs het terrein liep met alle namen van overlevende en overledene erop.
Na dit een kopje koffie gedronken bij een mevr. die ons veel wist te vertellen over punten om aan te doen tijdens onze reis.

Daarna onze reis vervolgd en onderweg vele mooie foto’s gemaakt van dit prachtige land en gestopt bij Mizen Head. Dit is een landtong, gelegen op het schiereiland Kilmore, in het graafschap Cork in Ierland. Mizen Head is een belangrijke toeristische trekpleister, bekend wegens zijn kliflandschap. Een van de belangrijkste trans-Atlantische scheepvaartroutes passeert dichtbij het zuiden en Mizen Head was voor veel zeelieden de eerste (of laatste) aanblik van Europa. De punt van het schiereiland is bijna een eiland, afgesneden door een diepe kloof, nu overspannen door een brug. Deze brug werd in 1908 gebouwd en geeft toegang tot een oud signaalstation en een weerstation. Het seinstation werd begin van de 20e eeuw gebouwd en was permanent bemand tot in 1993. Het is nu een maritiem museum en over de 99 trappen ( gelukkig was het niet heel warm )kwamen we bij de oorspronkelijke toegangsroute en een reeks paden en uitkijk platforms.

Het was een leuke dag en in Kinsale nog een hapje gaan eten. Om half 10 onze bedjes opgezocht en heerlijk geslapen.