Page bij Lake Powell

Vandaag richting Page bij Lake Towell vertrokken, om half 9 zaten we in de auto en onze rit ernaar toe was ongeveer maar 2 uur.
We verblijven hier 2 nachten in het voor nu het mooiste hotel Best Western Plus met uitgebreid ontbijt en snel WiFi. Daarover later meer!
Omdat we in Grand Canyon geen internet hadden konden we ook niet proberen de vouchers voor de Upper Antelope Canyon tocht uit te printen. Voor de kamer waren we natuurlijk veel te vroeg om in te checken, maar mochten wel gebruik maken van het internet en er stond ook een printer. Nadat we heel ver gevorderd waren om dit te doen, was er een stroom dip en sloeg alles eruit. Het opnieuw opstarten kosten een half uur, dus maar even wat koffie gescoord. Ik kan nog steeds niet echt zonder coffeine blijkt nu maar weer, ik had vanmorgen decafeïne gedronken en krijg dan echt hoofdpijn. Voor er allemaal reacties komen ik weet dat dit niet oké is ;-)
Na het lukken van het printen van de vouchers op weg om bij Antelope Canyon Navaja tours onze tickets op te halen. Dat was nog een hele tour, de navigatie kende de straatnaam niet en waar we het navroegen (concurrent) die we wel vonden, waren ze hier voor het eerst niet echt genegen om ons te helpen. Goede raad is duur dus maar op goed geluk Hwy 98 E opgereden, want daar moest het ergens zijn. Ik had de moed al opgegeven dat we het nog tegen zouden komen, maar Toon reed door wat maar goed bleek te zijn.
Aan de vele auto's en bussen te zien was er veel belangstelling voor deze tocht :-))
Na onze rij gevonden te hebben bleken we na 3 kwartier voor niets gewacht te hebben, wij moeten morgen terug komen, wat mijn man de nodige reacties ontlokten. Een dag van tevoren is ze denk ik teveel aan de eenvoudige van de manier van werken te zien. Twee dikke indianen met een telmachine en een veel gebruikte telefoon, veel papieren en een dikke buidel met geld naast zich maakten ze zich totaal niet druk om de lange rij snel weg te werken.
Terug naar het hotel kende het meisje ons nog en mochten we naar onze kamer. Het nodige papierwerk hadden we de eerste keer al gedaan. Een fijne kamer en wat meer rust voor de komende tijd omdat we nu op 2 keer na, overal 2 nachten verblijven. In Yellow Stone zelfs 4 nachten!
Op de heenweg hadden we bij een uitkijkpunt echt vele auto's zien staan, maar toen niet gestopt. Nu hadden we daar tijd voor omdat we naar een ander uitkijkpunt hadden gewild, maar deze weg werd afgeraden vanwege de vele kuilen en gaten in de weg.
Dus op weg naar de Horse Shoe Bend, zo heet dat uitkijkpunt waar we vanmorgen niet waren gestopt.
Nu zelfs auto's langs de kant van de weg, daar achter geparkeerd en ons naar de heuvel die voor ons lag gelopen. De temperatuur was blody hot 39 graden, maar de heuvel was te overzien, maar bij bovenkomst bleek er echt nog een hele lange weg achter te liggen.
Maar met zoveel volk moest het mooi zijn, dus achter de meute aan. Het was ook echt mooi, het is een hoefijzer vormingen bocht in een diep dal van de Colorado Rivier. Weer vele plaatjes geschoten en toen de weg terug gelopen, die dus echt alleen omhoog ging. Blij met mijn pet en een man die aanraad om rustig voetje voor voetje te lopen, met 1 pauze er tussen boven aangekomen. In de auto besloten om in het zwembad in ons hotel maar even af te koelen. Heerlijk was dat :-))))
Op onze weg hiernaar toe een restaurant uitgezocht om lekker te eten. Nu zijn wij geen klagers, maar Toon zijn steak was echt totaal gaar gebakken ipv medium rare. Daar toch iets van gezegd omdat je hier ook veel dollars voor moet betalen. Toen de ober bij ons kwam liet Toon zijn steak zien en deze zei gelijk "this is not medium rare". Hij kreeg een nieuwe en deze bleek dus echt helemaal rauw met een dikke zeen erin. Ook deze was niet goed, maar hij heeft hem wel opgegeten. Ook hier toch wat van gezegd, bij  het afrekenen hoefden we de toetjes en mijn wijn niet te betalen. Dit was toch wel netjes, we hebben dit met de fooi voor de ober weer goed gemaakt.
Eenmaal terug in het hotel even wat dingen willen opzoeken, hoezo snel internet, op de computer en iPad opende hij geen eens pagina's en uren wachten!!!
Om een uur of 10 wilde richting bed, wat zijn we moe hier! Ik keek nog even op de wekker waar 9 uur stond, dus wij dachten de wekker staat verkeerd, maar de iPad gaf dit ook aan. Toon even de receptie gebeld, we waren nu toch vol ???? Het bleek 9 uur te zijn, geen wonder dat we de enige in restaurant waren :-)
Hierbij ook nog 7 foto's van de Grand Canyon.
De anderen zijn van de Horse Shoe Bend

Groetjes Ellie en Toon.